«Άκουσα τον Θεό να κλαίει» στην πανσέληνο του Αυγούστου στην Αρχαία Κασσώπη

Την Τετάρτη 21 Αυγούστου, νύχτα με πανσέληνο , στον αρχαιολογικό χώρο της Κασσώπης, θα γίνει η πρεμιέρα της ταινίας «Ακουσα τον Θεό να κλαίει » της Πρεβεζάνας σκηνοθέτιδας Ελπίδας Σκούφαλου. 


Η ταινία μάς ταξιδεύει σε Ελλάδα, Συρία, Αλβανία, σε έναν κόσμο μειονοτήτων, τόσο κοντά και τόσο μακριά από εμάς.

Πρόκειται για ένα ιδιότυπο ντοκιμαντέρ διάρκειας 86 λεπτών, με άξονα τρεις τελετές φαινομενικά ασύμβατες. Το συνταραχτικό μοιρολόγισμα γυναικών στη Λίβινα της Αλβανίας, το αναστενάρικο πανηγύρι και την θρηνητική τελετή «Ασούρα» των Σιιτών Πακιστανών.
Τρεις τελετές συνδεδεμένες με τη μουσική και το χορό, που εκφράζουν και διαπραγματεύονται οριακά συναισθήματα. Και στις τρεις πρωταγωνιστής είναι η μουσική. Oλες έχουν ως κεντρικό
πυρήνα το θρήνο, που από προσωπικός γίνεται συλλογικός. 
Οι πρωταγωνιστές επικοινωνούν με το Θείο ή το θάνατο. Μεταμορφώνονται σε κάτι άλλο απ‘ ό,τι είναι στην καθημερινότητα και μέσα απ αυτήν την «αταξία» υπερβαίνουν προς στιγμή και τις σκληρές συνθήκες της καθημερινής τους ζωής.

Πρόκειται για μια σπάνια κινηματογραφική δουλειά που "κλείνει" όλα τα ήθη και τα έθιμα, με τα οποία οι λαοί "αποτυπώνουν" τον θρήνο για την απώλεια αγαπημένων τους προσώπων.
Τελετές που πηγάζουν κατευθείαν από την αρχαιότητα, συνδεδεμένες με τη μουσική και το χορό, τελετές που οδηγούν στην υπέρβαση των ορίων και στην έκσταση.

Μέσα από το συνταραχτικό μοιρολόγισμα γυναικών στη Λίβινα της Αλβανίας, το αναστενάρικο πανηγύρι, τη γιορτή Ασούρα των Σιιτών Πακιστανών, πανάρχαιες τελετές συναντιώνται με το σήμερα και υπερβατικοί εσωτερικοί κόσμοι ξεδιπλώνονται στην καθημερινή μας πραγματικότητα.
 «Θέλησα να φτιάξω μια ταινία που λειτουργεί ως προκλητικό ταξίδι, ως άγριο trip στον ωκεανό των συναισθημάτων και του υποσυνείδητου, άνευ ορίων ,άνευ όρων » δηλώνει η σκηνοθέτης και παλιότερα κριτικός κινηματογράφου Ελπίδα Σκούφαλου, που κατάφερε να καταγράψει ένα μοναδικό υλικό σε διάρκεια δέκα χρόνων.

Η Εθνική Επιτροπή για την UNESCO και το Κέντρο Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών έχουν αγκαλιάσει την ταινία με την αιγίδα τους θεωρώντας ότι αποδίδει τη δύναμη της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς. Η ταινία έχει προβληθεί με επιτυχία στο WOMEX 2012, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σόφιας και στο Brave festival στην Πολωνία.
Η Κασσώπη θ’ανοίξει τον κύκλο για μια σειρά προβολών αποκλειστικά σε ιερούς κι αρχαιολογικούς χώρους, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στην Κασσώπη πριν την προβολή, θα προηγηθούν ξεναγήσεις από αρχαιολόγους της ΛΓ' Εφορείας Αρχαιοτήτων, υπό τη ζυγιά του Βορειοηπειρώτη Κώστα Βέρδη, που θα γλυκάνει το χώρο και τους θεατέςμε ηχοχρώματα ξεχωριστά και μια μαργιόλα που θα προετοιμάσει την εισαγωγή της ταινίας και τη διασκευή της μοναδικής μαργιόλας του Γιάννη Αγγελάκα.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό. Ώρα προσέλευσης 20.00.
Η προβολή γίνεται σε συνεργασία με τον Δήμο Πρέβεζας και τη ΛΓ! Εφορεία Προιστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Πρέβεζας –Αρτας.
Οι βασικοί συντελεστές της ταινίας είναι οι εξής :
Σενάριο, σκηνοθεσία και κάμερα - Ελπίδα Σκούφαλου
Editing, sound design, post production-compositing-finishing & color grading - Ρουσσέλος Αραβαντινός
Πρωτότυπη μουσική Γιάννης Αγγελάκας.
Επιστημονικοί σύμβουλοι Μιράντα Τερζοπούλου - Νίκος Διονυσσόπουλος.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε Ελλάδα , Αλβανία και Συρία και είχανδιάρκεια δέκα χρόνια. Για το Αρμπαέν, τη θρηνητική τελετή των Σιιτών Μουσουλμάνων, τα “σαράντα” του προφήτη Χουσείν, τα γυρίσματα έγιναν στο τέμενος Ζειντά Ζεινάμπ στη Δαμασκό της Συρίας και στο σωματείο Πακιστανών Μουσουλμάνων Σιιτών στον Πειραιά.

Η Ελπίδα Σκούφαλου έλκει την καταγωγή της από Χιώτη πατέρα και Πρεβεζάνα μητέρα, (Τσακαλώτου το γένος Κοκκότη). Διατηρεί το πατρικό της σπίτι στο Συρράκο και το επισκέπτεται τακτικά. Έχει τελειώσει το θέατρο τέχνης του Κάρολου Κουν.