Πρεμιέρα με την ταινία της Συρρακιώτισσας Ελπίδας
Σκούφαλου (μητρικό γένος Κοκότη) Άκουσα το Θεό να κλαίει (83’).
Όλο το πρόγραμμα της 1ης μέρας προβολών
Η Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ
Θεσσαλονίκης και η Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων συνδιοργανώνουν στις 22, 23 και
24 Απριλίου 2015 αφιέρωμα στο ελληνικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «Με τα μάτια
ανοιχτά» στην Τεχνόπολη, στο Γκάζι.
Για τρεις ημέρες, από τις 5.00 το απόγευμα έως τα
μεσάνυχτα, το κοινό της Αθήνας θα έχει την ευκαιρία να παρακολουθήσει μια
επιλογή σημαντικών ελληνικών ντοκιμαντέρ πρόσφατης παραγωγής αλλά και
παλαιότερων που έχουν σηματοδοτήσει την πορεία του σύγχρονου ντοκιμαντέρ στην
Ελλάδα καθώς επίσης ταινίες που διακρίθηκαν στο φετινό 17ο Φεστιβάλ
Θεσσαλονίκης.
Η ταινία της Ελπίδας Σκούφαλου, είναι μια ταινία που σφίγγει το στομάχι, σε
κάνει να ονειρευτείς, να πετάξεις, να αναρωτηθείς, να αναστενάξεις. Σπάνια
μια κινηματογραφική δουλειά, καταφέρνει να κλείσει μέσα της τόση αλήθεια, από
σπαρακτικές και μοναδικές στιγμές και είμαστε σίγουροι πως το ντοκιμαντέρ αυτό
της Ελπίδας Σκούφαλου, είναι ίσως από τις πιο “σημαντικές” κινηματογραφικές
καταθέσεις που έχουμε δεί τα τελευταία χρόνια στην πατρίδα μας. Άλλωστε η
δημιουργός, το ...
ετοίμαζε για περίπου 10 ολόκληρα χρόνια, μακριά από τον
θόρυβο και την ειδησεογραφία του “επαγγέλματος”.
Η ταινία μάς
ταξιδεύει σε Ελλάδα, Συρία, Αλβανία, σε έναν κόσμο μειονοτήτων, τόσο κοντά και
τόσο μακριά από εμάς.
Πρόκειται για ένα ιδιότυπο ντοκιμαντέρ διάρκειας 86 λεπτών, με άξονα τρεις
τελετές φαινομενικά ασύμβατες. Το συνταραχτικό μοιρολόγισμα γυναικών στη Λίβινα
της Αλβανίας, το αναστενάρικο πανηγύρι και την θρηνητική τελετή «Ασούρα» των
Σιιτών Πακιστανών.
Τρεις τελετές συνδεδεμένες με τη μουσική και το χορό, που εκφράζουν και διαπραγματεύονται οριακά συναισθήματα. Και στις τρεις πρωταγωνιστής είναι η μουσική. Όλες έχουν ως κεντρικό πυρήνα το θρήνο, που από προσωπικός γίνεται συλλογικός.
Τρεις τελετές συνδεδεμένες με τη μουσική και το χορό, που εκφράζουν και διαπραγματεύονται οριακά συναισθήματα. Και στις τρεις πρωταγωνιστής είναι η μουσική. Όλες έχουν ως κεντρικό πυρήνα το θρήνο, που από προσωπικός γίνεται συλλογικός.
Περισσότερα για την ταινία με πλούσιο φωτορεπορτάζ, μπορείτε
να δείτε στο http://sirrakiotis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_8037.html
Ιστορίες αληθινές και συναρπαστικές, σύγχρονες ή
παλαιότερες αλλά πάντα επίκαιρες. Ντοκιμαντέρ που θα σας κάνουν να σκεφτείτε
και να ονειρευτείτε …
Πρόγραμμα προβολών της 1ης μέρας του
φεστιβάλ Ντοκυμαντέρ
Τετάρτη 22 Απριλίου
Πρώτη Ζώνη
Ώρα 17.00 Καλάβρυτα (112’) του Ηλία Γιαννακάκη (2014)
Δεύτερη Ζώνη
Ώρα 19.00 100 Ώρες του Μάη (18’) των Δήμου Θέου και Φώτου Λαμπρινού (1964)
Ώρα 19.30 Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η Γιαγιά μου (28’) του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου (1997)
Τρίτη Ζώνη
Ώρα 20.10 Άκουσα το Θεό να κλαίει (83’) της Ελπίδας Σκούφαλου ΠΡΕΜΙΕΡΑ
Ώρα 21.45 Θέμις (85’) του Μάρκου Γκαστίν (2009)
Πρώτη Ζώνη
Ώρα 17.00 Καλάβρυτα (112’) του Ηλία Γιαννακάκη (2014)
Δεύτερη Ζώνη
Ώρα 19.00 100 Ώρες του Μάη (18’) των Δήμου Θέου και Φώτου Λαμπρινού (1964)
Ώρα 19.30 Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η Γιαγιά μου (28’) του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου (1997)
Τρίτη Ζώνη
Ώρα 20.10 Άκουσα το Θεό να κλαίει (83’) της Ελπίδας Σκούφαλου ΠΡΕΜΙΕΡΑ
Ώρα 21.45 Θέμις (85’) του Μάρκου Γκαστίν (2009)
Λίγα λόγια για την Ελπίδα...
Η Ελπίδα
Σκούφαλου έλκει την καταγωγή της από Χιώτη πατέρα και Πρεβεζάνα μητέρα,
(Τσακαλώτου το γένος Κοκκότη).
Διατηρεί το πατρικό της σπίτι στο Συρράκο και το
επισκέπτεται τακτικά.
Έχει τελειώσει το θέατρο τέχνης του Κάρολου Κουν
Ήταν η αγαπημένη μαθήτρια του Μίνου Βολονάκη
Έχει παίξει ακόμη και τραγωδία. Ανάμεσα στις δουλειές
που έχει σκηνοθετήσει είναι και ο Μπέκετ. Για ένα μεγάλο διάστημα δούλεψε και
σαν κριτικός κινηματογράφου στον Σκάϊ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου