Ο "Μύθος" του Σωτήρη BULGARI.

Από τους Καλαρρύτες στο Πρίντεζι.

Στην Ήπειρο του 1857, στο αρχοντοχώρι των Τζουμέρκων, τους Καλαρρύτες, γεννιέται ο Σωτήρης Βούλγαρης . Το χωριό των Καλαρρυτών είναι υποδουλωμένο ακόμη στους Τούρκους. Η ευρωστία του παρελθόντος , που μαζί με το γειτονικό αρχοντοχώρι το Συρράκο, στηρίχθηκε στην κατασκευή ναυτικών επενδυτών από τραγόμαλλο (τα αδιάβροχα της εποχής – κοινώς κάπες), έχει δώσει την θέση της στην φτώχεια, αφού οι καταστροφές που γνωρίζουν κατά την διάρκεια της επανάστασης διαδέχονται η μία την άλλη.

Έτσι λοιπόν, πολλοί απ’ αυτούς επιλέγουν να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη και να αναζητήσουν μια θέση στον «ήλιο της ξενιτιάς».

Ένας απ’ αυτούς είναι ο 22χρονος αργυροχόος Σωτήρης Βούλγαρης, ο οποίος επιλέγει να κατευθυνθεί προς το Ιταλικό λιμάνι του Πρίντεζι. Η πρώτη περίοδος στο Πρίντεζι, μόνον επιτυχημένη δεν είναι για τον νεαρό απ’ του Καλαρρύτες. Ο ταλαντούχος αργυροχόος κατασκευάζει διακοσμητικά αντικείμενα, τα οποία όμως καμιά τύχη στο Ιταλικό λιμάνι. Έτσι λοιπόν, αμέσως μετακομίζει στην Νάπολη, αλλά ούτε εκεί στεριώνει.

Η μοίρα θα τον οδηγήσει μπροστά απ’ το κτίριο της Γαλλικής Ακαδημίας στη Ρώμη, ως υπαίθριος πωλητής και τα έργα του δεν θα περάσουν απαρατήρητα. Ένας Έλληνας επιχειρηματίας της περιοχής, διακρίνει το ταλέντο του και του παραχωρεί το 1844 μια γωνία της βιτρίνας του στη «Βία Σιστίνα», για να παρουσιάζει τα κοσμήματά του.

Τα στολίδια και τα κοσμήματά του γίνονται ανάρπαστα και η καταξίωση από το κοινό της Ρώμης δεν αργεί να έρθει.

Ο Σωτήρης Βούλγαρης στην Ρώμη

Μερικούς μήνες αργότερα κατορθώνει να ανοίξει το δικό του κατάστημα στον ίδιο δρόμο, ενώ το 1894 νοικιάζει ένα καινούργιο κατάστημα στο νούμερο 28 της

«Βία Κοντότι», δρόμο όπου τελικά το 1905 αγοράζει το κτίριο του αριθμού 10, φτιάχνοντας το κατάστημα που μέχρι και σήμερα η εταιρία Bulgari διατηρεί το ίδιο εντυπωσιακό και κομψό κατάστημα που τότε πρωτοέφτιαξε ο Έλληνας μετανάστης.

Τα μυστικά της τέχνης.

Οι δυο γιοί του Κωνσταντίνος και Γιώργος, επιδεικνύουν έναν ιδιαίτερο ζήλο και αγάπη για την τέχνη του πατέρα τους. Εκείνος επικεντρώνεται στους δυο γιούς και τους μαθαίνει τα υπέρ – πολύτιμα μυστικά του. Τελικά, το 1932 αφήνει την τύχη της επιχείρησής του στους δυο γιούς, οι οποίοι ως νέοι γνωρίζουν καλύτερα τις τάσεις της εποχής και πραγματοποιούν μεγάλα ανοίγματα τόσο στο κατάστημα της Ρώμης, όσο και στα λιγοστά και μικρά υποκαταστήματά τους, ενώ ο πατέρας Βούλγαρης πεθαίνει δυό χρόνια αργότερα, το 1932.

Το ιστορικό κατάστημα του οίκου στη "Βία Κοντότι"στη Ρώμη

Με την λήξη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, οι υιοί Βούλγαρη αποστασιοποιούνται απ’ την αυστηρή Γαλλική σχολή δημιουργίας κοσμημάτων και αρχίζουν να κατασκευάζουν μοναδικά κοσμήματα, που επαναπροσδιορίζουν τη σύγχρονη τέχνη μέσα από τις εικαστικές αναφορές στην αρχαία Ρώμη, την Ιταλική Αναγέννηση, την ρωμαϊκή σχολή αργυροχρυσοχόων του 19^ου αιώνα, αλλά και την κληρονομιά της Αρχαίας Ελλάδας. Η επιστροφή στον κλασικισμό έχει να κάνει και με την συγκυρία. Οι δύσκολες οικονομικές στιγμές της μακράς περιόδου της ανασυγκρότησης των χωρών δεν μπορούν παρά να επηρεάσουν αρνητικά την εμπορική επιτυχία του οίκου, ο οποίος αρχίζει να ανθεί ξανά την δεκαετία του ’60, οπότε η οικογένεια Βούλγαρη αποκτά το διάσημο λογότυπο και επενδύει σε αγορές του εξωτερικού, ανοίγοντας καταστήματα στη Νέα Υόρκη αλλά και στις μεγαλύτερες πρωτεύουσες της Ευρώπης. 
Το διάσημο λογότυπο της εταιρίας βρίσκεται πάντα στα κεφαλαία, ενώ το γράμμα u αντικαθίσταται με το v, σύμφωνα με τον αρχαίο τρόπο ρωμαϊκής γραφής (BVLGARI).

Η ώρα που ο μύθος των Bulgari γιγαντώνεται έχει σημάνει. Οι δημιουργίες των αδερφών προτιμώνται από τους απανταχού γαλαζοαίματους του πλανήτη, ενώ το λογότυπο γίνεται φετίχ στους εκκεντρικούς νέους καλλιτέχνες, όπως ο Άντι Γουόρχολ ο οποίος συγκρίνει ένα κατάστημα του οίκου μόνο με τις καλύτερες εκθέσεις σύγχρονης τέχνης.