Νίκος Καψάλης. Αντί μνημόσυνου.... Ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο μουσικό που χάθηκε

Πρίν σαράντα μέρες, η μοίρα, θέλησε να στερήσει από κοντά μας έναν νέο άνθρωπο και μαζί ένα υπέροχο μουσικό ταλέντο που κατά γενική ομολογία, απ’ όλους τους μουσικούς συναδέλφους του αλλά και από όποιον ασχολείτε με την παραδοσιακή μουσική, κυριολεκτικά θα άφηνε εποχή.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο στο χωριό του τον Ελαφότοπο Ζαγορίου (Τσερβάρι), όπου ο Νίκος αναπαύεται για πάντα, τελέστηκε μνημόσυνο στην μνήμη του για τις σαράντα μέρες από τον θάνατό του.

Σήμερα ανήμερα της εορτής του Αγίου Νικολάου και ανήμερα της ονομαστικής του εορτής, το sirrakiotis.blogspot.com, θέλοντας να τιμήσει την μνήμη του και αντί μνημόσυνου, δημοσιεύει ένα κείμενο που μας έστειλε ο

μουσικός Γιώργος Μπέλλος

Ο Νίκος Καψάλης με τον Νίκο Γεροδήμο στο Συρράκο που τόσο αγάπησε και αγαπήθηκε....

Ο Νίκος Καψάλης (ανιψιός του Γρηγόρη Καψάλη) γεννήθηκε το 1981 στη Δ. Γερμανία (κοντά στην Κολωνία). Άρχισε να μαθαίνει κλαρίνο σε Γερμανικό Ωδείο σε ηλικία 9 χρονών. Αργότερα ήρθε στην Ελλάδα, άκουσε το θείο του και του άρεσε ο τρόπος που έπαιζε τα τραγούδια, τους οργανικούς σκοπούς και προπάντων τη Ζαγορίσια «δουλειά». Αυτός ήταν και ο βασικός δάσκαλός του στα πρώτα του βήματα, αφού του έδειξε τα μυστικά του κλαρίνου (τεχνική, ρεπερτόριο, δρόμοι κ.ά.).

Τελείωσε το Λύκειο, πήρε το πτυχίο Αρμονίας και συγχρόνως άρχισε να παίζει σε μαγαζιά στην αρχή και αργότερα σε γάμους, πανηγύρια και άλλες εκδηλώσεις (από το 1999).

Ήδη από τότε ξεχώρισε το παίξιμο και η δεξιοτεχνία του και άρχισαν να τον ζητάνε σε εκδηλώσεις και ηχογραφήσεις. Παράλληλα συνέχιζε την μελέτη του, δίπλα σε άλλους μουσικούς αλλά κύρια μόνος του κατακτώντας τα μυστικά του κλαρίνου και τα μουσικά ιδιώματα.

Συνεργάστηκε με όλους τους Ηπειρώτες μουσικούς και τραγουδιστές διαγράφοντας μια μοναδική και ζηλευτή πορεία για δώδεκα χρόνια. Από όλους θεωρούνταν κορυφαίος μουσικός και είναι άπειρα τα περιστατικά που έχουν να διηγηθούν οι μουσικοί που τον γνώρισαν και συνεργάστηκαν μαζί του, για το κορυφαίο μουσικό του επίπεδο. Δύο παραδείγματα που γνωρίζω προσωπικά είναι ενδεικτικά και φανερώνουν το μουσικό του μεγαλείο: Σε ηχογράφηση, την ώρα της πρόβας, ενώ υπήρχανε και λαούτο και ηλεκτρική κιθάρα, παίρνει την κιθάρα ο Νίκος Καψάλης και παίζει συγχορδίες στο τραγούδι που κάνανε πρόβα και έμειναν να τον κοιτάνε οι άλλοι δύο μουσικοί και να τον ρωτάνε να τους δείξει τι έκανε. Σε ηχογράφηση – καταγραφή ηλικιωμένης κυρίας, γινότανε η πρόβα, η ακουστική κιθάρα προσπαθούσε να συνοδέψει την κυρία. Όταν ήταν έτοιμοι – η κυρία και η κιθάρα και το ντέφι-, έλεγε ο Νίκος πάμε και έπαιζε, χωρίς πρόβα σε οποιονδήποτε δύσκολο και μη συνηθισμένο για κλαρίνο τόνο π.χ. Σολ# κτλ.

Ο αδικοχαμένος Νίκος Καψάλης με Τ.Ντάφλο και Ν. Τομαρά

Αναδείχθηκε σε περιζήτητο μουσικό σε κάθε είδους εκδηλώσεις αλλά και ηχογραφήσεις ενώ παράλληλα έδειχνε κλαρίνο και σε νεώτερούς του.

Σημαντικοί σταθμοί στην καριέρα του το Ζαγόρι και το χωριό του αλλά κύρια το Συρράκο όπου συνεργάστηκε για εφτά χρόνια σε όλα τα πανηγύρια και τους χορούς και εκδηλώσεις των Συρρακιωτών γράφοντας ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη μουσική του τόπου και στους Συρρακιώτες –όπως προκύπτει και από τη δισκογραφία του.

Ηχογράφησε με πολλούς τραγουδιστές αφήνοντας σημαντικό ηχογραφημένο υλικό και δείγματα μοναδικής δεξιοτεχνίας.

Η δισκογραφία του είναι (στουντιακές ηχογραφήσεις με περίπου χρονολογική σειρά – όσες γνωρίζουμε ότι υπάρχουν, με μικρή πιθανότητα να είναι ένα δύο ακόμα):

1.            «Σαρακατσάνικα» με τον Θόδωρο Ράπτη.

2.            Γεώργιος Γεωργάκης, «Τραγούδια από τον κύκλο της ζωής». Με τους Κ. Καραπάνο, Ν. Μπατσή, Δ. Μπόγδο, Γ. Πατσούρα.

3.            Ζαγόρι, «Επισκέψεις» (συμμετοχή) με τους Γρηγόρη Καψάλη και Γιώργο Πατσούρα.

4.            «Δημοτικά τραγούδια» με τον Τομαρά Νίκο.

5.            «Τραγούδια του Συρράκου», Καταγραφή από την Γυναικεία Ομάδα Παραδοσιακού Τραγουδιού (συμμετοχή).

6.            Σύνδεσμος Συρρακιωτών Πρέβεζας «Συναυλία παραδοσιακής μουσικής» (συμμετοχή) με τους Β. Σερμπέζη, Στ. Μπόνια, Γ. Κωτσίνη κ.ά.

7.            «Να ‘χα τ’ απόσκια συντροφιά» με τον Νίκο Γιαννακό.

8.            «Έχω καημό μεγάλο» με τους Β. Μίχο, Θ. Ευαγγέλου, Γ. Γκούβα.

9.            «Δυο μαύρα μάτια π’ αγαπώ» με τους Β. Μίχο, Θ. Ευαγγέλου, Γ. Γκούβα.

10.       «Τι να τα κάνω τα φλουριά» με τον Γιώργο Γκούβα.

11.       «Γνήσια παραδοσιακά τραγούδια» με τον Νίκο Τομαρά.

12.       «Σαν μπαίνω στο χορό» με τον Βασίλη Πόγια.

13.       «Χοροστάσι στο Συρράκο» με τον Κώστα Γεροδήμο.

Πέρα από αυτές τις ηχογραφήσεις υπάρχουν πολλές ηχογραφήσεις ζωντανές από γλέντια, πανηγύρια και γάμους, είτε ηχογραφήσεις με ζωντανό ήχο που κυκλοφορούν αντίγραφα χέρι χέρι καθώς και (χάρη στην τεχνολογία και τη παγκοσμιοποίηση) πολλά βίντεο στο YOUTUBE όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει το παίξιμό του.

Σε αντάμωμα Βλαχόφωνων χωριών στο Ματσούκι

Αν και αμφισβητούμενος ως προς κάποιες συμπεριφορές του χαρακτήρας, αυτό μάλλον οφείλονταν στα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε, ενώ προσωπική μου γνώμη είναι ότι ήταν καλός και ευγενικός χαρακτήρας, συνεργάσιμος, προσγειωμένος και όσες φορές χρειάστηκε, πρόθυμος να βοηθήσει.

Έφυγε μικρός, στις 25/10/2011, ίσα που είχε ξεκινήσει να γράφει τα πρώτα κεφάλαια μιας τεράστιας καριέρας που διαφαίνονταν ότι θα είχε.

                                                            Γιώργος Μπέλλος

                                                             Μουσικός μελετητής
                                                                  Οργανοπαίκτης πνευστών οργάνων

                                                                                 (κλαρίνο, φλογέρες, καβάλι κ.ά.)

Πιο κάτω, μπορείτε να τον απολαύσετε σε μια ερασιτεχνική βιντεοσκόπηση που έχει κάνει ο Συρρακιώτης Δημήτρης Βαγγέλης.

Απολαύστε τον αείμνηστο Νίκο Καψάλη στο ράστ και στο Λιβανατέϊκο

Νίκο Καψάλη. Ευτυχώς, άν και ο χάρος ζήλεψε τα νειάτα σου πολύ νωρίς, πρόλαβες και μας άφησες δείγματα του μεγάλου σου ταλέντου για να σε θυμόμαστε. Αιωνία σου η μνήμη....