"Κυνηγοί των Στιγμών" - Ο Βαγγέλης και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος απο την Λάζαινα Κατσανοχωρίων του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων

Η φετινή υποψήφια φωτο του Βαγγέλη Γιωτόπουλου

Βαγγέλης και Αλέξανδρος Γιωτόπουλος.

Δύο συνδημότες μας φωτογράφοι με δημαντικές διακρίσεις σε διαγωνιστικά φεστιβάλς φωτογραφίας κερδίζοντας δυο συνεχόμενες χρονιές τον τίτλο του φωτογράφου της χρονιάς

Η "Εφημερίδα των Συντακτών" και το ένθετο "νησίδες" φιλοξένησε τους συνδημότες μας απ’ την Λάζαινα Κατσανοχωρίων, (συνοικισμός Αετορράχης), τον Βαγγέλη και τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο σε μια συνέντευξη στον Δ. Μωύσογλου:

Βραβευμένη φωτογραφία του Βαγγέλη Γιωτόπουλου

"Η φωτογραφία δε χάνει ποτέ τη μαγεία της, όσες φορές κι αν τη χαζέψεις. Γι' αυτό και θα είναι πάντα στο προσκήνιο" υποστηρίζει ο Ηπειρώτης Βαγγέλης Γιωτόπουλος, που διεκδικεί για τρίτη φορά φέτος το βραβείο του Φωτογράφου της Χρονιάς της Παγκόσμιας Φωτογραφικής κοινότητας SWPP με δύο φωτογραφίες του στη θεματική ενότητα "Γάμος".
Η καριέρα του ως φωτογράφος ξεκίνησε μάλλον συμπτωματικά, κάπου τριάντα χρόνια πριν - μετά από παρακίνηση του πεθερού του - με το πάθος, το μεράκι και την αγάπη για την τέχνη της φωτογραφίας παραμένουν εντός του ως σήμερα το ίδιο ζωντανά.
"Δε σταματώ να ενημερώνομαι, να δοκιμάζω τεχνικές, να διαβάζω, να παρακολουθώ σεμινάρια. Πάνω απ' όλα όμως αγαπώ τη φωτογραφία και τη δουλειά μου κάθε μέρα περισσότερο." λέει σχολιάζοντας τη φετινή του υποψηφιότητα.
"Περίπου... αναπόφευκτα λοιπόν, δικαιώνομαι. Κι αυτό μου δίνει ένα κίνητρο να συνεχίσω την προσπάθεια, να γίνω ακόμα καλύτερος. Είναι σημαντικό για τον
καλλιτέχνη να αναγνωρίζεται όχι μόνο από τους "ακολούθους" του, αλλά και από τα "πρότυπά" του."
Τί είναι τελικά φωτογραφία για εσάς; ρωτάμε.
"Είναι η αποτύπωση μιας εικόνας που σου έχει κινήσει την περιέργεια και την αντιλαμβάνεσαι με το δικό σου μοναδικό τρόπο.
Προσωπικά, στη φωτογράφιση γάμου, αποτυπώνω οτιδήποτε έχει ενδιαφέρον. Κάποιο συναίσθημα χαράς ή έκπληξης, ένα αστείο περιστατικό ή κάποια αμήχανη στιγμή, κάποιο φευγαλέο χάδι ανάμεσα στο ζευγάρι, τη συγκίνηση του γονιού, η δυσφορία που ίσως νιώσει το παρανυφάκι μέσα στο φόρεμα και το φουρό."
"Είμαι αμείλικτος στο θέμα της ποιότητας. Προτιμώ να μην αναλάβω καθόλου μια δουλειά, παρά να διακινδυνέψω τη φήμη μου ή να ρίξω το επίπεδό μου", θα απαντήσει ο Βαγγέλης Γιωτόπουλος όταν τον ρωτάμε πόσο η κρίση έχει επηρεάσει τη δουλειά και την τέχνη του.
"Δε θα χαράμιζα έτσι απλά τα τόσα χρόνια εμπειρίας που κουβαλάω στην πλάτη μου. Δυστυχώς βέβαια, βλέπω να συμβαίνει κάτι τέτοιο με αρκετούς νέους φωτογράφους και το επισημαίνω συχνά στο γιό μου, τον Αλέξανδρο. Τι θα συμβουλέψω τους νεότερους; Να έχουν πάθος για τη φωτογραφία! Να διαβάζουν, να ψάχνουν και να ρωτάνε.
Ο ενθουσιασμός των πρωταγωνιστών των φωτογραφιών είναι η καλύτερη ανταμοιβή. Όταν τους βλέπεις να γελάν, να παρατηρούν πράγματα στα οποία δεν είχαν καν δώσει σημασία προηγουμένως, και να εντυπωσιάζονται, να σε αγκαλιάζουν, να σε ευχαριστούν... Ανεκτίμητη αξία τού να θαυμάζουν τη δουλειά σου οι πρωταγωνιστές της!"

Δεύτερη υποψήφια φωτογραφία για φέτος

Ο γιος του Βαγγέλη Γιωτόπουλου - και άξιος διάδοχος στη σκυταλοδρομία της φωτογραφικής τέχνης - Αλέξανδρος, αν και μόλις 22 χρονών, μετρά ήδη ως φωτογράφος αρκετές διακρίσεις - πέρυσι κέρδισε τον τίτλο του "Φωτογράφου της χρονιάς" στην κατηγορία "Καλλιτεχνικό γυμνό" από τον διεθνή οργανισμό PhotoCyprus.
"Στην αρχή ξεκίνησε σαν παιχνίδι. Μια απασχόληση για να περνά η ώρα. Σιγά- σιγά όμως, άρχισε να μου αρέσει. Κυρίως γιατί είναι ένας τρόπος να "παγώσεις" τον χρόνο", μας λέει αναφερόμενος στο πως αποφάσισε να ακολουθήσει τα χνάρια του πατέρα του.
Προτεινόμενος για το φετινό βραβείο της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας SWPP στην κατηγορία Media, ο Αλεξανδρος επισημαίνει πως παρά το γεγονός ότι ζει και εργάζεται στην επαρχία, δε του λείπουν τα απαραίτητα για τη δουλειά του δημιουργικά ερεθίσματα.
"Τα ερεθίσματα δεν τα γεννά το μέγεθος, αλλά το περιβάλλον. Η φύση, οι άνθρωποι, οι καιρικές συνθήκες, το επίπεδο διαβίωσης. τα Γιάννενα είναι μια πολύ ζωντανή πόλη.
Θα δεις στους δρόμους κόσμο απ' όλες τις ηλικίες και απ' όλα τα κοινωνικά στρώματα. Εξάλλου και η φωτογραφία πρέπει να γεννά συναισθήματα, άρα είναι κάτι υποκειμενικό."
"Τι χρειάζεται μια καλή φωτογραφία;" ρωτάμε.
"Κυρίως ταλέντο και ένστικτο. Για να διακρίνεις πότε είναι η "κατάλληλη στιγμή" να πιάσεις το συναίσθημα, τη ματιά, την κίνηση..."
Δεν είναι λίγοι οι συνομήλικοί του που κυνηγούν μια καλύτερη προοπτική και τύχη για τον εαυτό τους στο εξωτερικό. Ο ίδιος παρ' όλα αυτά δηλώνει αποφασισμένος να το ... παλέψει στην πατρίδα του!
"Το άγνωστο είναι ελκυστικό, αλλά με τρομάζει κιόλας. Έχω πολύ καλό παράδειγμα τον πατέρα μου, ο οποίος ξεκίνησε από το μηδέν και έχτισε ένα τόσο καλό όνομα.
Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο με υπομονή και επιμονή." επισημαίνει και προσθέτει - λίγο κόντρα στα...trend της εποχής - ότι και ο "φωτογράφος του μέλλοντος" δεν μπορεί παρά να είναι στους... δρόμους. "Φτάνει με τους φωτογράφους του υπολογιστή και του i-phone!"

ΠΗΓΗ: "Εφημερίδα των Συντακτών"

 

Ο Βαγγέλης Γιωτόπουλος κατά την βράβευσή του

Βαγγέλης Γιωτόπουλος:
Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1965, και κατάγεται από τα Λάζαινα Κατσανοχωρίων.
Τελείωσε το Γυμνάσιο της Ζωσιμαίας σχολής Ιωαννίνων και είναι απόφοιτος της Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Βελλάς.
Από το 1987 διατηρεί studio στην Πρέβεζα και από τον Απρίλιο του 2012 και στα Γιάννενα, Πυρσινέλλα 16 με το γιο του Αλέξανδρο επίσης φωτογράφο.
Έχει αρκετές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

σπούδασε στη χολή Focus of Arts και έχει αποσπάσει πληθώρα τίτλων και διακρίσεων από διάφορους παγκόσμιους οργανισμούς (FIAP, PSA, SWPP, WPPI, ISPWS, PWS), με αποκορύφωμα τη βράβευσή του ώς Φωτογράφος τη Χρονιάς στην κατηγορία Fine Art το 2010 και 2011 και τη διάκρισή του με τον τίτλο Associate στο SWPP (τιτλο που κατέχει ένας μόνο ακόμη Έλληνας) στην κατηγορία ΓΑΜΟΥ.

Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος

Ο γιος του, Αλέξανδρος, έχει σπουδάσει στην ίδια σχολή, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια φωτογράφων παγκοσμίου βεληνεκούς (David Beckstead, Ryan & Martin Schebri, Sofie Lucas, Paul Karaolides κα) ενώ συμμετείχε στο workshop του Yervant στη Βενετία.

Τον Ιανουάριο του 2011 οι δυό τους δημιούργησαν ένα υπερσύγχρονο στούντιο φωτογραφίας στην Πρέβεζα, το οποίο επέκτειναν τον Απρίλιο του 2012 στα Ιωάννινα.

Για δύο συνεχόμενες χρονιές πήρε τον τίτλο φωτογράφος της χρονιάς Fine Art στο Λονδίνο.
 
Μαζί με συγχωριανούς μας (Ηλία και Δημήτρη Γκαρτζονίκα και Χρήστο Κατσάνο) δημιούργησαν την πολιτιστική Κίνηση «ΜΕΘΕΞΙΣ», με πολιτιστική έδρα το Συρράκο.  

Η κίνηση “Μέθεξις” δημιουργήθηκε αρχικώς ως πολιτιστική κίνηση στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα για να καλύψει τα «πιστεύω» και τις «ανάγκες» των ιδρυτών του και έχει σαν στόχο την οικουμενικότητα του ατόμου και την τέχνη της καθημερινότητας «The daily art of living».

ΣΥΡΡΑΚΟ: "Πέτρα και μνήμη και φώς"

Ειδικά για το Συρράκο η «Μέθεξις» πραγματοποίησε σειρά εκδηλώσεων με θέμα ΣΥΡΡΑΚΟ «ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ ΦΩΣ», όπου παρουσιάστηκε μια σύγχρονη άποψη για τον τρόπο που θα μπορούσε να αναδεικνύεται και να προβάλλεται, με σκοπό να αξιοποιηθεί, ένα αξιόλογο πολιτιστικό δεδομένο στις μέρες μας.

Ένα χωριό, υπόδειγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, με έντονο το στίγμα του στην Ιστορία της Ελλάδας και ένας τόπος που έχει τη δυνατότητα να ατενίσει με αισιοδοξία τους καιρούς που έρχονται, εκμεταλλευόμενο τα πολλά πλεονεκτήματά του.