Ο Κώστας Χολέβας εκτελέστηκε στις 10 Αυγούστου 1948 στον λόφο Σταυρακίου στα Γιάννενα, για την συμμετοχή του στην "Υπόθεση της Ευτυχίας Πρίντζου"
Το 1983 ανεγέρθη το μνημείο και το 1986 οδός της πόλης πήρε το όνομά του.
Ο Κώστας Χολέβας γεννήθηκε στο Συρράκο Ιωαννίνων, τελείωσε το δημοτικό σχολείο στα Γιάννενα όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του.
Φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου. Διέκοψε το Γυμνάσιο και εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος σε κατάστημα των Ιωαννίνων.
Το 1983 ανεγέρθη το μνημείο και το 1986 οδός της πόλης πήρε το όνομά του.
Ο Κώστας Χολέβας γεννήθηκε στο Συρράκο Ιωαννίνων, τελείωσε το δημοτικό σχολείο στα Γιάννενα όπου εγκαταστάθηκε η οικογένειά του.
Φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή μέχρι την Τρίτη Γυμνασίου. Διέκοψε το Γυμνάσιο και εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος σε κατάστημα των Ιωαννίνων.
Αργότερα άνοιξε παντοπωλείο στα
Γιάννενα, στην οδό Μπιζανίου. Με την γυναίκα του Μαρία Κατσάνου παντρεύτηκε το
1940, απόχτησαν δυο παιδιά, τον Τάκη και τον Κίμωνα.
Στην κατοχή έγινε απ' τους
πρώτους μέλος της ΕΠΟΝ και του ΕΑΜ και «πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική
Αντίσταση, ανήκε στην επιμελητεία του ΕΑΜ. Βρίσκονταν με άλλους συνεργάτες της
οργάνωσης σε συνεχή επαφή με τους αντάρτες τους οποίους προμήθευε τρόφιμα». Το
1948 «συμμετέχει και πρωτοστατεί σε εράνους για την συμπαράσταση προς τις
οικογένειες εξόριστων και ανταρτών». Συνελήφθη και κλείστηκε στις στρατιωτικές
φυλακές του ΦΙΞ. Λίγες μέρες μετά την δική του σύλληψη, συνέλαβαν και...
την μητέρα του «την οποίαν προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν. Δεν βρήκαν όμως κανένα στοιχείο σε βάρος της και γι αυτό την άφησαν ελεύθερη».
την μητέρα του «την οποίαν προσπάθησαν να ενοχοποιήσουν. Δεν βρήκαν όμως κανένα στοιχείο σε βάρος της και γι αυτό την άφησαν ελεύθερη».
Ο Κώστας Χολέβας
παραπέμφθηκε στο έκτακτο στρατοδικείο μαζί με άλλους 114 συλληφθέντες,
με την γνωστή υπόθεση Πρίντζου. Κατηγορήθηκε «για συμμετοχή σε συμμορία», ο
Βασιλικός Επίτροπος πρότεινε την καταδίκη του σε ισόβια δεσμά. Το στρατοδικείο
όμως τον καταδίκασε τετράκις σε θάνατο. Εκτελέσθηκε στις 10 Αυγούστου 1948, στο
λόφο Σταυρακίου Ιωαννίνων.
Το μνημείο στο Σταυράκι |
Η απόφαση βέβαια για το μνημείο δεν ήταν εύκολη. Σύμφωνα με τα πρακτικά της συνεδρίασης αυτής του Δημοτικού Συμβουλίου, η μείζονα αντιπολίτευση αποχώρησε εκφράζοντας τη διαφωνία της. Οι δημοτικοί της σύμβουλοι, με επικεφαλής τον Θόδωρο Γεωργιάδη, κατέθεσαν και μια γραπτή δήλωση στην οποία αναφερόταν μεταξύ άλλων: «Διερωτώμεθα λοιπόν σε τι αποβλέπει η εσπευσμένη αυτή ενέργεια να φέρετε στο Δημοτικό Συμβούλιο προς συζήτηση ένα τόσο σοβαρό θέμα με έντονο πολιτικό χαρακτήρα το οποίο οπωσδήποτε θα αναμοχλεύσει τα πάθη και αντί της ομοψυχίας την οποία επιδιώκει η κυβέρνηση (σ.σ. με την αναγνώριση της εθνικής αντίστασης) θα οξύνει τα μίση και τις αντιθέσεις. Άλλωστε μετά την εκτέλεση των έξι στο Γουδί, παρόλο ότι κανένας δεν αμφισβήτησε τον πατριωτισμό τους, ούτε οι αντίπαλοί τους, κανένας δεν διανοήθηκε να τους στήσει μνημείο αν και στενοί συγγενείς των θυμάτων κατ’ επανάληψη χρημάτισαν πρωθυπουργοί και υπουργοί».
Με την αποχώρηση της μείζονα αντιπολίτευσης, τον λόγο πήρε η δημοτική σύμβουλος Άρτεμις Καράσσα. «Στη συνείδηση του γιαννιώτικου λαού έμειναν σαν αδικαίωτοι μάρτυρες αφού μήτε να τους κλάψουν δεν μπορούσαν φανερά οι δικοί τους που ζητούν την αποκατάσταση της ιστορικής μνήμης. Η πρόταση του δημάρχου ανταποκρίνεται πέρα για πέρα σε αυτή τη λαϊκή επιταγή μαζί με την ευχή όλων μας να μην ξανάρθουν στην πόλη μας τέτοιες μέρες. Αυτή άλλωστε είναι και η παρακαταθήκη που μας άφησε με τα τελευταία της λόγια ένα από τα θύματα, η Ευτυχία Πρίντζου που είπε: ‘Εύχομαι να είμαι το τελευταίο θύμα αυτή της αδελφοσφαγής και η αγάπη και η ειρήνη να βασιλέψει στην πατρίδα μας».
Σημαντική και η παρέμβαση του Κίμωνα Χολέβα, γιου του ενός από τα θύματα. «Πρέπει να θεωρηθεί από όλους μας η απόφασή μας απόφαση λαϊκής ομοψυχίας του δημοτικού συμβουλίου, και κατ’ επέκταση του γιαννιώτικου λαού. Θα παρακαλέσω να είναι η απόφαση ομόφωνη».
Με την πρόταση του κ. Κατσαδήμα, συμφώνησε και η ελάσσονα αντιπολίτευση, όπως ήταν αναμενόμενο, με τον τότε δημοτικό σύμβουλο Φίλιππα Φίλιο να κάνει λόγο για «ένα ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης του λαούς μας σε αυτούς που θυσίασαν τη ζωή τους για τη δικαιοσύνη και τη λευτεριά».
Κάπως έτσι λοιπόν, με τις ισορροπίες τότε να είναι πολύ επικίνδυνες μεταξύ των παρατάξεων, το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να στήσει ένα μνημείο, τη φιλοτέχνηση του οποίου ανέλαβε ο γλύπτης Κώστας Καζάκος.
Το
Δημοτικό συμβούλιο των Ιωαννίνων, στη συνεδρίαση της 29ης Ιανουαρίου
1986, παρισταμένου και του Δημάρχου Χαρίλαου Τόλη, αποφάσισε κατά πλειοψηφία τη
μετονομασία της οδού Κούρκουλα Χολέβα. Η οδός αυτή βρίσκεται στην περιοχή της Κιάφας στο κέντρο των Ιωαννίνων, -περοχή που παλαιότερα ονομάζονταν "Νέο Συρράκο"
Το σκεπτικό της επιτροπής
μετονομασίας αναφέρει ότι «ο Κώστας Χολέβας εκτελέστηκε στο Σταυράκι σε ηλικία
34 ετών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου